Beyinden veri okumak artık mümkünse, düşünce mahremiyeti diye bir şey kalacak mı?

Nöral arayüz teknolojileri, beynin elektriksel sinyallerini dijital komutlara çevirebiliyor. Bu, felçli insanların hareket etmesini sağlayan mucizevi bir teknoloji — ama aynı zamanda zihinsel gizliliğin sonu olabilir mi? Bir gün cihazlar “düşüncelerimizi” anlamaya başlarsa, düşünce özgürlüğü kavramı yeniden tanımlanmak zorunda kalacak. Beyni çözmek, insanı çözmek anlamına gelebilir — ama hangi bedelle?